سفرنامه رضوی

السلام علیک یا ثامن الحجج 

 

این جا حرم ثامن الحجج علی ابن موسی ارضا (ع) است ، جای همه‌ی مشتاقان در مشهد مقدس خالی ؛ مردم عاشق از دور و نزدیک پروانه وار گرد شمع محبت عالم آل محمد (ص) در حرکتند. حرم امام هشتم همان طراوت و آرامش و وقار همیشگی را دارد . تمام صحن‌ها و مناره‌ها و ایوان‌هایش با آدم حرف می زنند گل و بوته‌ها روی کاشی‌ها انسان را از تمام آلودگی‌ها به سایه‌سار تفکر و معنویت دعوت می‌کند . گویی انسان‌ها می‌آیند تا در آنجا آرامش را بنوشند و به همین خاطر است که زیر آن سقف چه سیاست‌مدار و چه نجار چه کشاورز و چه محصل و چه تاجر..... همه به یک کار مشغولند و آن پیرایش درون.

کاش کلمات زیادی برای نوشتن داشتم و راه وصل بیشتر بلد بودم تا به راحتی مکنونات دلم این بار نه از طریق بیان بلکه با قلم بنان برای شما عاشقان شیوا دل ترسیم می کردم و همین را نیز از آقا و مولایم خواستار شدم . امید دارم عنایت فرماید تا بگویم که میان من و معشوق چه گذشت .

گاهی با هزار مقدمه و موخره جور در نمی آید . تو بری مشهد و گاهی بدون هیچ التماسی می شوی . زائر

یکی می گفت من تا به حال به زیارت آقا نیامده ام شما را به خدا مرا برسانید به کنار مرقد شریف تا ناگفته هایم را با آقا در میان بگذارم و او چقدر از این اتفاق که برایش افتاد خوشحال بود . عاشقان آقا این جا بارگاه رضوی است .کلام مشترک همه زائران یک کلام است والسلام آن هم السلام علیک یا اباالحسن علی ابن موسی الرضا المرتضی ، تو نیز بگو تا این حلوای تنتنانی را خورده باشی و گوی سبقت را برده باشی .

این چه شوری است و این چه انرژی است؟ که بدون هیچگونه تبلیغات و تیزر تلویزیونی و یا بدون هرگونه منافع مادی

مردم را از اقصا نقاط دنیا به اینجا می کشاند .

دلم و گره زدم به پنجرت دارم میرم                        

                          دوست دارم تا من میام زود گره هام و وا کنی