اگر سنگلاخ جاده زندگی پاهایت را می آزارند ... و حرکت تورا کند می کنند...
تقصیر جاده نیست!
پس خم شو و سنگی را کنار بیانداز... اگر نفرات قبل از تو سنگ ها را کنار گذاشته بودند ...
پاهای تو آزرده نمی شد ... تو راهی را می روی که پیش از تو رفته اند ...
پس اگر راه را اشتباه می روی ! تقصیر جاده نیست ...
تو علامتی بگذار تا دیگران راه را گم نکنند...
و اگر جاده زندگی تو سنگلاخ نیست ... و تو راهت را گم نمی کنی ... مدیون راه ساز و انسانهای پیش ازخودت هستی ...
ازیادشان مبر...
یادمان باشد که پیامبران و اولیاء الهی ، بدستور پروردگار کسانی بودند که جاده سنگلاخ
زندگی ما را از سنگهای خارا تهی کردند... وراه رسیدن را
نشانمان دادند...
سلام بر آنها...
اینها همچین هم از یاد نرفتن