به گزارش مهر ، با وجود هشدارهای متعدد به جوانان در مورد خطرات زیانبار استفاده از قلیان ، بسیاری از آنان همچنان این هشدارها را به شوخی می گیرند و بی توجهی مسئولان امر نیز داستانی تکراری شده است. شاهد مدعای آن هم سرک کشیدن به یکی از سفره خانه های گوشه گوشه شهرهای کشور و دیدن تعداد زیادی جوان قلیان به دست است.
دراین میان فرقی نمی کند چه سن و چه جسنیتی دارید، بعد از گذشتن کمتر از 6 دقیقه قلیان با طعم میوه مورد نظر در اختیار شما قرار می گیرد و شما هم برای حداقل یک ساعت از یکی از خطرناکترین تفریحات برای پرکردن اوقات فراغتتان استفاده می کنید.
طرح جمع آوری قلیان از سفره خانه و رستوران های سنتی در سال 86 آغاز شد که به دنبال اعتراض صنوف مربوطه با تصمیم و دستور رئیس جمهور اجرای آن متوقف شد. پس از آن بارها شایعاتی در خصوص جمع آوری قلیان ها مطرح شد اما هیچ اقدامی صورت نگرفت تا بالاخره مشخص شد وزارت کشور به عنوان متولی اصلی از جمعآوری قلیان از اماکن عمومی امتناع می کند.
این خبر را سید حسن امامی رضوی معاون درمان وزارت بهداشت اعلام و دلیل چنین اقدامی را از سوی وزارت کشور نامشخص ذکر کرد.
مطالعات پزشکان نشان می دهد هر بار مصرف قلیان ، دود بسیار زیادتری در مقایسه با کشیدن یک نخ سیگار تولید می کند به صورتی که با مصرف یک نخ سیگار بین پانصد سی سی تا یک لیتر اما با استفاده یکبار از قلیان ده تا بیست لیتر دود تولید می شود. دود استنشاق شده از قلیان نه تنها همه مواد سرطانزای دود سیگار را دارا است بلکه مونوکسیدکربن بیشتری هم دارد.
یکی از نکات حایز اهمیت این است که در تمام این سفره خانه ها از تنباکو میوه ای نه چوبی استفاده می شود که بیشترین ضرر را برای افراد دارد، تنباکوی میوه از پوست میوه های تخمیر شده که با ملاس یا گلیسیرین مخلوط می شود، به دست می آید.
انتظار می رفت هشدارهای مختلف در خصوص عوارض جسمی و روانی استعمال قلیان جوانان را به این باور برساند که از این ماده دخانی دوری کنند اما با ورود به اولین سفره خانه می توان دید که باورهای غلط سبب بی توجهی جوانان به این معضل اجتماعی شده است. رستوران ها و قهوه خانه های سنتی تبدیل به پاتوق بسیاری از جوانانی شده اند که با تکیه به پشتی در حال دود کردن عمرشان هستند.
20 درصد نوجوانان مصرف کننده دائمی مواد دخانی
بررسی ها نشان می دهد استعمال دخانیات در مردان بالای 15 سال کشور 25 درصد است که این رقم در زنان بالای 15 سال حدود پنج درصد است. همچنین نتایج آمار سال 87 نشان می دهد 20 درصد نوجوانان مصرف کننده دائمی مواد دخانی بوده اند که تنها سه درصد مصرف سیگار داشته اند و 17 درصد آنان قلیان مصرف می کنند.
بررسی های میدانی خود من هم به عنوان خبرنگار طی هفته اخیر که با سرک کشیدن به رستوران های سنتی بالای شهر تا قهوه خانه های پایین شهر شروع شد تاییدی بود بر این آمار. کافی است شما هم به یکی از مراکز تجمع جوانان سری بزنید و با محاسبه میانگین سنی آنان فاجعه را به چشم ببینید.
نسرین یکی از جوانانی است که در یکی از این رستوران های به اصطلاح سنتی دربند قلیان به دستش است.«به نظرم آدم باید عاشق باشه تا صدای قل قل قلیان بهش حال بده، با هرکس قلیان نمی کشم ، ماهی چند بار با دوستانم دور هم جمع می شویم و قلیان می کشیم».
نگاه سنتی دلیل بی تفاوتی خانواده های ایرانی به قلیان
یک جامعه شناس مسایل اجتماعی دلیل بی تفاوتی خانواده های ایرانی به اثرات زیانبار مصرف قلیان را رواج آن از قدیم الایام می داند که هیچ وقت هم با سرزنش مواجه نشده است.
دکتر غلامرضا علیزاده معتقد است که نگرش سنتی به این پدیده که بسیار سیر صعودی در میان جوانان به خصوص دختران دارد منجر به بروز ناهنجاری های بسیاری می شود. این روزها یکی از دلایلی که منجر به جذب جوانان به سوی قلیان شده ، نداشتن مکان تفریح و نداشتن برنامه برای اوقات فراغت آنهاست. سفره خانه های که قلیان هم دارند بعضا در مناطق تفریحی و خوش آب و هوا هستند و همین مساله به طور ناخودآگاه اشتیاق جوانان را برای استعمال قلیان افزایش می دهد.
علیزاده با تاکید بر اینکه باید با این مساله برخورد مناسب و منطقی انجام شود ، می گوید: یکی از دلایل گرایش و علاقه جوانان و نوجوانان به قلیان تنباکوی معطر است. در واقع بسیاری از آنها به دلیل این باور اشتباه و مقایسه آن با بوی بد سیگار ترجیح می دهند از این تنباکوها استفاده کنند در حالی که از اثرات و پیامدهای ناگوار آن ناآگاهند.
آنچه که مشخص است استفاده از قلیان به یک اپیدمی نامرئی در کشور تبدیل شده و اراده جدی برای مقابله با آن وجود ندارد، همه دستگاههای زیربط برای مقابله با این پدیده پاس کاری می کنند و جوانان نیز کشیدن قلیان را به جز عادت، ژست هم می دانند، ژستی که مسلما برای آنها کم خطر نخواهد بود.
اگر از این ژست برای جوانان بگذریم باید پرسید با همه اما و اگرهای بیان شده برای قلیان و خطرات آن، چرا جوانان از آن استفاده می کنند؟ آیا جز این است که آنها برای پرکردن اوقات فراغت خود برنامه ای ندارند.
آیا جز این است که دست خانواده ها هم برای جایگزینی تفریحات سالم خالی است. بهتر نیست دستگاههای زیربط به جای هشدارهای پیاپی وارد عمل شوند و از تولید ورود تنباکو و فعالیت اماکن ارائه دهنده قلیان جلوگیری کنند.
آیا نان شب صاحبان این مشاغل تنها باید از آسیب رساندن به سلامت مردم تامین شود، آیا نمی شود این مکانها را به پاتوقهای فرهنگی سالم تبدیل کرد و هزار و یک آیای دیگر که هر چقدر به این در و آن در زدم تا از زبان مسئول مسئولی پاسخی برای آن بیابم ثمری نداشت.